سوالات متداول

چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند. در چنین شرایطی این افراد باید بدانند که کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند؛ این شرایط و بیماری های خاص به چند دسته محدود تقسیم می شوند: دیابت کنترل نشده ، بارداری، سکته قلبی، ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترل، پوکی استخوان ، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، مصرف طولانی مدت بیس ‌فسفونات، بیماری‌ در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی، کشیدن سیگار و قلیان ، افراد کوچکتر از ۱۸ سال.

در حقیقت می توان گفت به طور کلی ۹۵ درصد افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند می‌توانند بدون اینکه نگران از دست دادن آن در طولانی مدت باشند؛ ایمپلنت انجام دهند. در شرایطی که فرد از سلامت عمومی برخوردار باشد دلیلی وجود ندارد که نتوان عمل کاشت دندان را انجام داد اما چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند.

چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند. در چنین شرایطی این افراد باید بدانند که کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند؛ این شرایط و بیماری های خاص به چند دسته محدود تقسیم می شوند: دیابت کنترل نشده ، بارداری، سکته قلبی، ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترل، پوکی استخوان ، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، مصرف طولانی مدت بیس ‌فسفونات، بیماری‌ در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی، کشیدن سیگار و قلیان ، افراد کوچکتر از ۱۸ سال.

در روش بریج ایمپلنت نیز مانند بریج سنتی می توان از دو یا چند ایمپلنت دندانی برای قرار دادن بریج روی آنها استفاده کرد با قرار دادن پایه تیتانیومی در استخوان فک در محلی که دندان از دست رفته، پایه ایمپلنت کاشته میشود. این پایه ها با بافت استخوانی جوش خورده و یک ریشه مصنوعی را بوجود می‌آورند سپس می توان دندان مصنوعی را روی آنها مستحکم کرد. در روش بریج سنتی دندان، چند تاج که به هم متصل شده اند روی دندانهای طبیعی دو طرف جای خالی سوار میشوند. این تاج های دندانی برای ایجاد یک پل و نگه داشتن دندان مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. درست است که در روش بریج جای خالی دندان پر میشود اما دندان مصنوعی به درستی به استخوان متصل نمی شود. بنابراین در روش بریج سنتی ثابت، جایگزینی دندان با یک تاج دندانی مصنوعی انجام می گیرد و بریج دندانی از طریق یک فریم فلزی یا پورسلین به دندانهای کناری متصل می شود. در این روش دندانهای سالم کناری مینای خود را تا حدودی از دست می‌دهند و به همین علت ریسک عفونت کردن و پوسیدگی در آنها به شدت بالا می رود. درحالیکه با کاشت دندان به روش ایمپلنت نه تنها جای خالی دندان توسط پایه مستحکم تر و تاج دندانی هم اندازه با آن پر می شود بلکه نیازی به آسیب رساندن به دندان‌های کناری در روش کاشت ایمپلنت نیست.

نتایج تحقیقات نشان داده است که روش های مختلف جایگزین کردن یک یا چند دندان از دست رفته، نتایج یکسانی روی فرد بیمار ندارند بلکه کاشت دندان به روش ایمپلنت مزایای بسیار بیشتری برای بیمار چه از لحاظ زیبایی و چه از لحاظ حفظ سلامت دهان و دندان ایفا می‌کند. یکی از دلایل مهمی که ایمپلنت دندان را از سایر روش های جایگزین کردن دندان از دست رفته متمایز می کند عدم آسیب رساندن آن به دندانهای مجاور است. نکته مهم تر این است که کاشت دندان به روش ایمپلنت با جلوگیری از تحلیل استخوان فک حتی به سالم تر ماندن دندانهای طبیعی مجاور نیز کمک می کند.

تحلیل استخوان که به آن آکا استئوپروسیس Osteopetrosis aka) نیز می گویند موجب می شود که استخوان شما شکننده تر شود و احتمال آسیب دیدن آن نیز افزایش یابد. زمانی که تحلیل استخوان در ناحیه فک اتفاق می افتد می تواند تاثیر منفی روی عملکرد دندان های شما داشته باشد. تحلیل استخوان فک اطراف محل ایمپلنت تقریباً در ۵ تا ۱۰ درصد بیمارانی که کاشت دندان به روش ایمپلنت انجام داده اند؛ دیده می شود. التهاب لثه یا Peri-implantitis یک نوع عفونت در محل کاشت ایمپلنت است که فرایند التهاب در بافت های نرم اطراف ایمپلنت دندان را تسریع کرده و علاوه بر تحلیل استخوان فک در محل کاشت ایمپلنت، عملکرد آن را نیز با مشکل مواجه می‌کند.

در صورتی که تحلیل استخوان فک در مراحل اولیه خود باشد؛ جایگزین کردن دندان با ایمپلنت به عنوان ریشه مصنوعی که تقریباً همان تأثیر ریشه طبیعی را بر تقویت و رشد استخوان فک ایفا می کند؛ تاثیر بسزایی در درمان تحلیل استخوان فک دارد. در صورتیکه تحلیل استخوان فک شدید باشد پیش از کاشت ایمپلنت نیاز به انجام عمل پیوند استخوان است.

متداول ترین کاربرد پودرهای استخوان در ایمپلنت دندان است که برای ارتقاء کیفیت و تراکم استخوان فک در ناحیه ای که دندان از دست رفته به کار می رود. به طور کلی پودر استخوان برای پیوند استخوان فک و ترمیم نواقص آن مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از انواع پودر استخوان نیز برای بهبود رشد استخوان و افزایش طول استخوان و یا جایگزین شدن با بخش هایی از استخوان که در اثر تصادف یا حمله تومور از بین رفته مورد استفاده قرار می گیرد. پس از پیوند استخوان گردش خون و خونرسانی به استخوان بهتر انجام گرفته و رشد آن را تحریک می کند. علاوه بر این پیوند پودر استخوان پیش از کاشت ایمپلنت موجب جوش خوردن اتصالات استخوان فک، ترمیم استخوان های شکسته و جایگزین شدن با استخوان تحلیل رفته و درمان تحلیل استخوان می شود. پودر استخوان انواع مختلفی شامل اتوگرافت ، اتولوگوس، آلوگرافت، زنوگرافت، آلوپلاستیک دارد که انتخاب آن بسته به نظر بیمار و پیچیدگی نقص استخوان فک توسط پزشک تعیین می شود.

افراد بسیاری پس از اینکه کاشت دندان انجام می دهند دچار بوی بد دهان می شوند که ناشی از عفونت ایمپلنت دندان است. البته در بسیاری از موارد نیز افراد به اشتباه بوی بد دهانشان را به کاشت دندان به روش ایمپلنت نسبت می دهند. اگر ایمپلنت دندان دچار عفونت شود با نشانه‌های دیگری مانند احساس مزه بد در دهان، خونریزی یا تورم لثه همراه است.

به طور معمول درمان ارتودنسی شامل براکت هایی است که روی دندان قرار می گیرند و درمان آن پیش از کاشت ایمپلنت تکمیل می شود. به این ترتیب پس از انجام ارتودنسی فضای کافی برای کاشت ایمپلنت ایجاد می شود. روش ارتودنسی و استفاده از براکت ها با ایمپلنت های دندانی تداخلی ندارد بلکه این دو مکمل یکدیگر هستند. نکته اینجاست که براکت ها نمی توانند ایمپلنت دندان را جابجا کنند؛ اما می توان از ایمپلنت به عنوان لنگرگاه برای جابجا کردن سایر دندانها استفاده کرد. به این ترتیب ارتودنتیست به راحتی می تواند دندان های اطراف ایمپلنت را جابجا کرده و طوری آنها را یکدست کند که زیبایی لبخند شما کامل شود.

هرچند به علت جدید بودن تولید ایمپلنت های دندانی در ایران هنوز آمار درستی در خصوص کیفیت، دوام و عوارض جانبی احتمالی آن ها در دسترس نیست اما تا کنون استفاده از ایمپلنت های دندانی ساخت ایران مشکلات خاصی را برای بیماران ایجاد نکرده است. همچنین با توجه به هزینه پایین تری که استفاده از ایمپلنت دندان ایرانی نسبت به برندهای خارجی دارد؛ به نظر می رسد طی چند سال آینده استقبال بیشتری از ایمپلنت های تولید شده در داخل ایران شود.

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ کشور در جهان اجزاء ایمپلنت دندان را تولید می کند اما مشهورترین و پر فروش ترین آنها استرومن و نوبل بیوکر است. با این وجود می توان مهمترین و با کیفیت ترین شرکت های تولید کننده ایمپلنت های دندانی را به ترتیب زیر برشمرد: - Straumann , Nobel Biocare (Danaher) , Dentsply Sirona (Previously Astra Tech) , Zimmer Biomet , BioHorizons

دندانپزشکی کدکم (CAD/CAM) کدکم شاخه ای از دندانپزشکی و پروتودنتیست است که از طراحی با کمک کامپیوتری و ساخت با کمک کامپیوتر یا به اصطلاح همان کدکم کمک می گیرد تا طراحی و خلق پروتزهای دندانی را به بهترین شکل ممکن اصلاح کند. بدیهی است که استفاده از کدکم، ساخت پروتزهای دندانی ایمپلنت را بسیار راحت تر می کند و موجب بهبود طراحی سطح ایمپلنت شده که روی بهبود عملکرد آن تاثیر بسزایی می گذارد. دقت در انطباق پروتز با اباتمنت، طول عمر و دوام را افزایش داده و پروتکل ساخت پروتز های دندانی را ساده می کند. همچنین استفاده از موادی که ظاهر پروتز های دندانی را طبیعی تر نشان می دهند از اصلی ترین مزایای استفاده از کدکم در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد.

معمولاً دندانپزشکان توصیه می‌کنند که بیماران تا زمانی که می‌توانند پس از کاشت ایمپلنت از کشیدن سیگار و قلیان خودداری کنند. اما اگر نمی توانید به مدت طولانی از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ حداقل به مدت دو هفته پیش از انجام ایمپلنت دندان و حدود ۲ تا ۳ ماه بعد از آن باید آن را ترک کنید تا جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان فک به طور کامل انجام گیرد.

هزینه ایمپلنت دندان بسته به شرایط و نیازهای بیمار/ میزان استخوان و منطقه ای که کلینیک دندانپزشکی در آن واقع شده است متفاوت می باشد. به طور کلی متخصص دندانپزشکی هزینه را بر اساس نیازهای منحصربفرد شما ارزیابی می نماید.

از آنجایی که ایمپلنت یک روش درمانی زیبایی است معمولا تحت پوشش بیمه قرار ندارد.

میزان موفقیت این روش درمانی از فردی به فرد دیگر و طبق شرایط سلامتی آنها متفاوت است. می توان گفت که میزان موفقیت ایمپلنت برای یک فرد سالم با بهداشت دهان و دندان و ایمنی مناسب بالای 90 تا 95 درصد است.

چیزی به نام ایمپلنت بدون فلز وجود ندارد. تقریبا تمام مواد مورد استفاده برای جایگزینی دندان¬ها حاوی نوعی یون فلزی هستند. ایمپلنت¬های دندانی از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده¬اند (شبیه به کاشت مفصل ران/ شانه یا زانو) که بسیار زیست سازگار بوده و آلرژی به آن تا حد زیادی نادر است.

چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند. در چنین شرایطی این افراد باید بدانند که کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند؛ این شرایط و بیماری های خاص به چند دسته محدود تقسیم می شوند: دیابت کنترل نشده ، بارداری، سکته قلبی، ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترل، پوکی استخوان ، بیماران تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، مصرف طولانی مدت بیس ‌فسفونات، بیماری‌ در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی، کشیدن سیگار و قلیان ، افراد کوچکتر از ۱۸ سال.

نسبت به روش‌های دیگر جایگزین کردن دندان های از دست رفته مانند مینی ایمپلنت، دندانهای مصنوعی یا بریج دندانی می‌توان گفت که کاشت دندان به روش ایمپلنت طول عمر بیشتری دارد و تقریباً یک روش دائمی است. چون پایه ایمپلنت از جنس تیتانیوم ساخته شده که بسیار مقاوم است و معمولاً تا پایان عمر بدون هیچ مشکلی در فک بیمار باقی می ماند. همچنین درصد موفقیت بالای کاشت ایمپلنت (حدود ۹۸ درصد) نشان می دهد که امکان طول عمر ایمپلنت دندان بسیار بالا است و پیامدهای غیرقابل ترمیم برای ایمپلنت دندان بسیار کم است. اکثر دندانپزشکان بر این باورند که ایمپلنت های دندانی می توانند بیش از ۲۵ سال با موفقیت در استخوان فک بیمار دوام بیاورند.

تحلیل استخوان که به آن آکا استئوپروسیس Osteopetrosis aka) نیز می گویند موجب می شود که استخوان شما شکننده تر شود و احتمال آسیب دیدن آن نیز افزایش یابد. زمانی که تحلیل استخوان در ناحیه فک اتفاق می افتد می تواند تاثیر منفی روی عملکرد دندان های شما داشته باشد. تحلیل استخوان فک اطراف محل ایمپلنت تقریباً در ۵ تا ۱۰ درصد بیمارانی که کاشت دندان به روش ایمپلنت انجام داده اند؛ دیده می شود. التهاب لثه یا Peri-implantitis یک نوع عفونت در محل کاشت ایمپلنت است که فرایند التهاب در بافت های نرم اطراف ایمپلنت دندان را تسریع کرده و علاوه بر تحلیل استخوان فک در محل کاشت ایمپلنت، عملکرد آن را نیز با مشکل مواجه می‌کند.

متداول ترین کاربرد پودرهای استخوان در ایمپلنت دندان است که برای ارتقاء کیفیت و تراکم استخوان فک در ناحیه ای که دندان از دست رفته به کار می رود. به طور کلی پودر استخوان برای پیوند استخوان فک و ترمیم نواقص آن مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از انواع پودر استخوان نیز برای بهبود رشد استخوان و افزایش طول استخوان و یا جایگزین شدن با بخش هایی از استخوان که در اثر تصادف یا حمله تومور از بین رفته مورد استفاده قرار می گیرد. پس از پیوند استخوان گردش خون و خونرسانی به استخوان بهتر انجام گرفته و رشد آن را تحریک می کند. علاوه بر این پیوند پودر استخوان پیش از کاشت ایمپلنت موجب جوش خوردن اتصالات استخوان فک، ترمیم استخوان های شکسته و جایگزین شدن با استخوان تحلیل رفته و درمان تحلیل استخوان می شود. پودر استخوان انواع مختلفی شامل اتوگرافت ، اتولوگوس، آلوگرافت، زنوگرافت، آلوپلاستیک دارد که انتخاب آن بسته به نظر بیمار و پیچیدگی نقص استخوان فک توسط پزشک تعیین می شود.

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ کشور در جهان اجزاء ایمپلنت دندان را تولید می کند اما مشهورترین و پر فروش ترین آنها استرومن و نوبل بیوکر است. با این وجود می توان مهمترین و با کیفیت ترین شرکت های تولید کننده ایمپلنت های دندانی را به ترتیب زیر برشمرد: - Straumann , Nobel Biocare (Danaher) , Dentsply Sirona (Previously Astra Tech) , Zimmer Biomet , BioHorizons

معمولاً دندانپزشکان توصیه می‌کنند که بیماران تا زمانی که می‌توانند پس از کاشت ایمپلنت از کشیدن سیگار و قلیان خودداری کنند. اما اگر نمی توانید به مدت طولانی از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ حداقل به مدت دو هفته پیش از انجام ایمپلنت دندان و حدود ۲ تا ۳ ماه بعد از آن باید آن را ترک کنید تا جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان فک به طور کامل انجام گیرد.

از آنجایی که ایمپلنت یک روش درمانی زیبایی است معمولا تحت پوشش بیمه قرار ندارد.

میزان موفقیت این روش درمانی از فردی به فرد دیگر و طبق شرایط سلامتی آنها متفاوت است. می توان گفت که میزان موفقیت ایمپلنت برای یک فرد سالم با بهداشت دهان و دندان و ایمنی مناسب بالای 90 تا 95 درصد است.